പെയ്തൊഴിയാത്ത കാര്‍മേഘം പോലെ
വര്‍ഷത്തിലെ മൂടല്‍ വീണ ആകാശം പോലെ
- നിന്‍റെ മുഖം
മഴയായ്‌ പൊഴിയുന്ന കണ്ണിരില്‍ നിന്‍റെ
ദുഃഖങ്ങള്‍ അലിഞ്ഞില്ലതാവുമെങ്കില്‍
നിനക്ക് കരയാം..... മതിയാവോളം
തളരുമ്പോള്‍ തലചായ്ക്കാന്‍ എന്‍റെ തോളുകളുണ്ട്
ചേര്‍ത്ത് പിടിക്കാന്‍ എന്‍റെ കരങ്ങളുണ്ട്
മുഖമമര്‍ത്തി വിതുമ്പാന്‍ എന്‍റെ മാറിടമുണ്ട്
കണ്ണീരൊപ്പാന്‍ എന്‍റെ വിരല്‍ തുമ്പുണ്ട്
ആശ്വാസത്തിന്റെ ചുംബനങ്ങള്‍ നല്‍കുവാന്‍
- എന്‍റെ അധരങ്ങളുണ്ട്
നിന്‍റെ നോവിനെ പകുത്തെടുക്കാന്‍
- എന്‍റെ ഹൃദയമുണ്ട്
നിനക്ക് ഞാനുണ്ട് ...........
നിനക്കു കരയാം , മതിയാവോളം
നോവുകലളിഞ്ഞില്ലാതെയാവട്ടെ
നിനക്കു ഞാനുണ്ട് ......
നിനക്കു കരയാം മതിവരുവോളം -
ഒരു കാറ്റിലാമുഘത്തെ കാര്‍മേഘങ്ങളും അകലുമെങ്കില്‍ .
ഇവിടെ ഇനി നീയും ഞാനുമില്ല
ഇനി നമ്മള്‍ മാത്രം ...
തമ്മിലലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്ന നമ്മള്‍ മാത്രം
